Uzdravení 1
Tato svědectví neoslavují žádného člověka. Ukazují pouze na živého Boha. Povzbuzují k víře a vděčnosti.
Při brouzdání internetem jsem „náhodou“ narazil na pozvánku na setkání s Marií Elenou Ruzickou, nesmírně pozoruhodnou ženou, kterou jsem znal z Konference chval Angel Mountain Ministries. Toto setkání se konalo v Jeseníku a právě o víkendu, kdy jsem tam pobýval kvůli Vánočnímu jarmarku v muzeu. Okamžitě jsem věděl, že tam mám být.
Maria Elena Ruzicka se narodila na Moravě, její rodnou obcí je Ostrožská Nová Ves asi 7 km od Uherského Hradiště. Maminka byla Moravanka, tatínek Argentinec českého původu. Do Argentiny rodina odešla ihned po narození Marie Eleny, která tam strávila 50 let a jak říká, kdyby zůstala v Čechách, možná by Boha ani nepoznala, když je tu tak málo křesťanů. V Argentině se vypracovala do vysokého postavení jako advokátka a poslankyně, vdala se a měla dvě děti. Ovšem zdaleka ne vše bylo v pořádku. Když v roce 1987 poznala živého Boha, byla z ní rozvedená alkoholička toužící po sebevraždě, které chtěli odebrat děti (tehdy ve věku 7 a 3 let) a zavřít ji do blázince. Pán Ježíš ji však ze všeho vysvobodil.
Do České republiky přišla Maria Elena i se svými dětmi v roce 1999 z evangelikální církve Assemblies of God v Cordobě (jedno dvoumilionové argentinské město). Rok sloužila v AC Varnsdorf, pak až do letošního roku v AC Český Těšín. Jádro jejich služby tak leželo na severní Moravě a ve Slezsku. Od září 2007 bydlí nedaleko Prahy a slouží pod patronátem AC Praha. Její služba osvobozování vychází z darů, které od Pána dostala, především z rozeznání a vymítání duchů a z vnitřního uzdravování.
Musím říci, že setkání s Marií Elenou bylo jednou z nejintenzivnějších událostí mého života (mimochodem zcela polevila bolest v mém koleni, kvůli které jsem v pátek i v sobotu sotva vyšel schody). Po Konferenci Obnovení se tak v krátké době jednalo o další mimořádné setkání s Boží přítomností. Věci jsou v pohybu. Těším se, co se bude dít dál. Jméno Hospodinovo nechť je oslaveno a vyvýšeno nad mým životem i celou touto zemí.
Jožka
5.3.2008
Velice si vážím Marie Elen Růžičky, která slouží v této zemi výraznou službou rozlišování duchů. Děkuji Bohu,
že ji Pán do naší země poslal, že je věcná a má mateřské srdce pro každého. Obejme, ale řekne i pravé slovo poznání v Duchu a pravdě. Mám povolání přímluvce. Asi před dvěma lety jsem se modlila, abych se mohla modlit s lidmi, kteří vedou duchovní boj a aby mě mohli vyučit. Viděla jsem lidi v církvi, jak jsou svázáni a kolikrát se točí se svými problémy stále dokola. Vnímala jsem u těchto lidí nečisté duchy, ale nevěděla jsem, jak jim pomoci.
Tak jsem prosila Pána, abych ten dar co mi dal, mohla rozněcovat tak, aby to bylo k Boží slávě a k osvobození lidí. Přijela Ellen a řekla mi, že ji Pán řekl, že mě Bůh povolává ne jen k přímluvám, ale i do duchovního boje.
Bůh si používá Elen a její dceru Karlu. Proto se učím od nich. V jejich přítomnosti a v tom pomazání, co mají ony, se mi více otvírá duchovní svět a mám konkrétní rozlišení démonů, které svazujeme a v autoritě Ježíše
vykazujeme. Moje svědectví je i v tom, že moje máma, když byla mladá, byla jako dospělá pokřtěna v katolické církvi. Já jsem se doma nikdy nedozvěděla nic o Ježíši, ale pouze o panně Marii. Byl to duch náboženství, který Elen rozpoznala. Mohla jsem z toho činit pokání nejen za sebe, ale i za mamku. Lámala jsem každé rodinné prokletí a oddělovala od tohoto i své děti a vnoučata. Elen k nám do církve jezdí nejméně 2x do roka a vždy je vedena Duchem svatým a přinese slovo, které je potvrzením toho co v církvi prožíváme.
Mám svědectví o mojí tetě, na které mi velmi záleželo a za kterou jsem plakala, aby byla spasena. Elen přijela a řekla mi, abych provolávala to slovo: „ PROBUĎ SE KDO SPÍŠ, VSTAŇ Z MRTVÝCH A ZAZÁŘÍ TI KRISTUS“.
Dělala jsem to, uchopila toto slovo a pod vedením DS jsem jela za svou tetou, o kterou se starala její dcera.
V jasné chvilce, kdy se jí vrátila paměť, jsem se jí ptala, zda se chce smířit s Bohem. Tekly jí slzy a řekla, že ano a potom, po mě opakovala modlitbu přijetí Ježíše. Po půl roce zemřela v klidu, pokoji a bez bolestí ve spánku. Věřím, že je u našeho Pána. Díky za službu Elen i její dcery Karly.
Dáša Markupová KS Kladno
25.2.2008
Vážená a velmi milá paní, sestro Elen Růžičková,
Velmi velice Vám děkuji za Vaši úžasnou a moc potřebnou službu v Božím slovu!
Jak sama víte, celá česká zem prodělala čtyřicet let tvrdého pohanství v podobě komunistické totality. Řekla jste, že naše církev „spí“. Je to tak . Církve sice existují, ale nejdou dále. Až Vaše vedení nás přenáší přes pomyslný práh. Je potřeba odejít konečně od základů a aplikovat živé křesťanství do života církve a celé společnosti. Vyučování, které můžeme prodělávat v prostorách budovy v ulici Na Žertvách 23, by mělo být pro všechny církve. Mělo by být nahráno na video, audio a také v písemné formě. Proč mají být nahrávány pouze vyučování (např.) Dereka Prince a jiných, Vaše je mnohem živější..
P.S. Jste odpovědí mnoha otázek. Mnoho křesťanů se ptá, proč se nic neděje. Jste vedena Bohem, jak jít dál..
Vodička Jaroslav KS Praha
vloženo 25.2.2008
Začalo to asi před čtyřmi měsíci. Pociťovala jsem bolesti v nohou (vnitřní křečové žíly). Přičítala jsem to změně zaměstnání. Sedím v marketu za pokladnou a pracuji krátký, nebo dlouhý týden dvanáctihodinové směny. Začala jsem sportovat, ale zdravotní potíže přibývaly. Moje krev začala houstnout a srdce to nemohlo utáhnout.. Za několik dní jsem měla pocit, že svoje srdce neslyším a později jsem s hrůzou zjistila, že ho ani necítím. Dala jsem si ruku na místo, kde obyčejně bývá srdce a nic. Ani ťuknutí. Je to hrozný pocit, když člověk zjistí, že nemá srdce a ještě ke všemu je tam prázdné místo.
V této době jsem našla na internetu, že Marie Elen má každou středu v Praze skupinky. Bylo to v podělí. Řekla jsem si, že pojedu až za 14 dní, protože jsem měla již jiný program. Ale ve středu jsem již seděla v autobusu. Když jsem vystoupila v Praze, tlak v nohou povolil. Myslela jsem si, že potíže jsou pryč.
Na skupince mě bylo divně, tak nějak mimo. Když se Marie Elen začala modlit v jazycích, začaly mě brnět ruce
a bylo zle. Po skupince byla výzva. Šli jsme všichni a všichni se modlili mimo mě, protože najednou v zátylku na levé straně ukrutná bolest a něco jako oheň z hlavy ven. Potom hrozné bolesti hlavy. Carla to pojmenovala démon smrti - potrat, nebo prokletí v rodině. Bylo mě zle. Druhý den jsem se modlila v jazycích. Najednou mě šly ruce - jako když chovám, dvě chlapce a děvče. Ptám se: Pane. Kdo v mé rodině . „Neměla jsem potrat“, „Proč hledáš v rodině?“ TY JSI TEN VRAH NENAROZENÝCH DĚTÍ!!!“ „ jako že já?“ ANTIKONCEPCE!“ brala jsem spousta let hormonální tablety, několik let jsem měla Danu. Užíváním tablet, jsem si poškodila celý spodek a žádné léky nepomáhaly. Operace, vzali mě všechno. Věděla jsem, že mi Bůh odpustil. Ale potíže stále přetrvávaly. Nemohla jsem odpustit sama sobě. V tento čas hostovala v Plzni hudebně-umělecká skupina
z Austrálie. Při koncertu, malovali obraz- Boží ruce s dítětem. Ten obraz mám doma. Připomíná mi, abych byla víc dítětem v Božích rukách. Děkuji, že Duch Svatý skrze Marii Elen a Carlu mě usvědčil a vysvobodil ze zajetí a Bůh konejší ve Svých rukách.
Lenka KS Plzeň.
25.2.2008
Jsem Vděčná našemu Pánu za skupinku, kterou vede Marie Elen.
Pán zná naše potřeby a ví, že v těchto těžkých časech temnoty se potřebujeme duchovně vyzbrojit, abychom odolávali tlaku, který nepřítel vyvíjí na nás, kteří milujeme Boha. Vím, že na mě utočí každý den, protože nechce, abych se přibližovala k Bohu a poznávala ho. Vyučování na skupince je velkou pomocí, protože dostávám informace o nepříteli, jeho taktikách a o tom, jak oblékat Boží zbroj. Také se učíme, jak se máme očišťovat krví, a tak byli čistí pro Boha, ale naopak pro ďábla odporní. Pomáhá ni, když Marie Elen vypráví i své zkušenosti, uvědomuji si tím, jak závažná je situace, o co bojujeme. Jsme opravdu vojáci v bitvě, a nesmíme nic zanedbat ani podcenit.
Na skupinku jsem začala chodit před šesti týdny a hned jsem uplatňovala, co jsem se učila. To znamená,
že jsem začala v modlitbě prosit za očištění Ježíšovou krví. Dále jsem v modlitbě oblékala plnou Boží zbroj (Efezským 6:13) a nahlas jsem vyznávala, kým jsem v Kristu Ježíši. Moje duchovní pozice začala být jiná! Vnímám, že jsem duchovně silnější, že víc rozpoznávám útoky z duchovního světa a jsem schopna na ně nereagovat. Vybojovávám si tak prostor pro „komunikaci s Bohem“, víc ho vnímám,víc ho „vidím na svých cestách“. Neodsuzuje mě mé svědomí, ale vím, že Bůh stoprocentně odpustil mé hříchy a vidí mě čistou. Začínám poznávat Boží lásku ve svém životě. Mám potěšení z Jeho přítomnosti při chválách a uctívání, a raduji se z Něj. Těžko se dá vylíčit slovy, jak jsem Bohu vděčná, že mi svou silou pomáhá, abych obstávala
a přibližovala se k Němu. Jsem obyčejná žena a zažila jsem od nepřítele mnoha zla. Tím víc si uvědomuji, co pro nás Ježíš udělal, když nás „vytrhnul z moci ďablovy“. Každý den bojuji dál, tento duchovní boj, abych mohla
v Boží síle stát a „postavit se na odpor v den zlý“. Bůh nám daroval všechno, abychom mohli obstát.
Eva CBH Praha
22.2.2008
Je mi 38 let. Jsem ženatý a s manželkou máme 5 dětí. Když jsem se s Marii poprvé setkal, dotkla se mne svou otevřeností, citlivostí, upřímností, pokorou a velkou touhou sloužit Bohu. Byla mi hned velmi blízká, přátelská. Přijímala mne. Marie miluje. Skoro vždy, když se setkám s Mary, setkávám se s Bohem. Vždy se mě Bůh dotýká a mluví ke mě. Bůh mi skrze Marii ukazuje, co mám v životě dělat, co začít, s čím skončit. Usvědčuje mě z hříchů a dává mi odhodlání a sílu přestat hřešit.
Je to už asi dva roky, kdy se Mary při kázání sdílela, jak k ní Bůh jedno ráno promluvil, když se umývala a zeptal se jí, proč se také každé ráno "neumývá jeho krví" od všech hříchů a všeho zla. I mne takto Pán oslovil. Od té doby ráno vyznávám, že jsem obmyt, mé tělo, duše i duch, vůle mysl i city, Jeho krví. Že jsem Jím očištěn a ospravedlněn, a vysvobozen z moci zlého. Také tenkrát mluvila, že k ní Bůh promluvil, když se oblékala, proč si neobléká jeho zbroj. A tak i mne Pán řekl: Oblékej jsi každý den mou zbroj, abys mohl obstát proti všem ďáblovým útokům a jeho svodům, abys vydržel a nad ním vítězil. Ta tak také ráno si "oblékám" přilbu spasení, pancíř spravedlnosti, pás pravdy, beru si štít víry, který mne ochrání od ohnivých střel toho zlého a meč ducha, jimž je Jeho slovo. A obouvám si také boty ke kázání evangelia. Bůh mi tímto dal moc chodit ve spravedlnosti, ve víře, v něm. Do mého života přišel řád a pokoj. Loni na podzim při kázání Marie, nás vyzývala k horlivosti pro Boha a ke svatosti, jak jsme opustili svou Lásku a co vše máme v životě před Ním např. internet, televize. Přijal jsem sílu i moc každé ráno vstát a mít s Pánem čas. Chválím Ho, modlím se a čtu si a rozjímám nad Jeho slovem. Takového času z Bohem už jsem dlouho nebyl schopen. Také jsem dostal silu netrávit čas u televize a hlavně v práci na internetu. Tak si mohu v práci každý den při jídle číst bibli nebo knížku. Bůh sám mi pomáhá abych takto byl často s ním a mohl na něj myslet a očekávat na Jeho „hlas“. Marie je pro mne velikým povzbuzením a vzorem jak milovat a jak poslouchat Boha, jak Mu sloužit i jak milovat lidi.
Pavel Vrbovský KS Jeseník
Náhledy fotografií ze složky Marie Elena Ruzicka
moc te zdravim
(kaerolina gazikova , 18. 5. 2013 19:27)